Style w muzyce

Bruityzm

Bruityzm jest stylem w muzyce, która posługuje się instrumentami, które to z kolei imitują wycie, warkot, trzask lub świst. Kolejnym nurtem jest prymitywizm. Styl ten jest kierunkiem w sztuce współczesnej i charakteryzuje się słabo rozwiniętą linią melodyczną. Do przedstawicieli tego gatunku możemy zaliczyć kolejno: Steve’a Roacha oraz Ambient Nights. Serializm jest kolejnym stylem w muzyce współczesnej. Styl ten wywodzi się z muzyki dodekafonicznej. Wszelkie aspekty tworzywa muzycznego, czyli rytm, dynamika oraz artykulacja są tutaj uporządkowane. Przedstawicielami tego nurtu są miedzy innymi: Pierre Boulez, Karlheinz Stockhausen oraz Luigi Nono. Muzyka konkretna natomiast wykorzystuje dźwięki instrumentów, śpiew oraz inne realne dźwięki, czyli dźwięki przyrody, odgłosy fabryczne, dźwięki ruchu ulicznego oraz przypadkowe głosy ludzkie. W celu uzyskania odpowiedniego efektu wszystkie te elementy poddane są preparowniu oraz miksowaniu. Muzyka w tym stylu jest przedstawiana w czystej formie albo też jest połączona z muzyką instrumentalną, z muzyką wokalną albo też z muzyką elektroniczną. Głównymi kompozytorami tego stylu byli: Pierre Henry, Frank Zappa, Bernard Parmegiani, Luc Ferrari, François-Bernard Mache, François Bayle, Michel Chion oraz Lionel Marchetti. Kolejnym muzycznym stylem jest aleatoryzm. Nurt ten polega na wprowadzaniu elementu przypadku. Powstał w latach pięćdziesiątych XX wieku. Czynnik losowy może tutaj się pojawić podczas komponowania lub jako improwizacja w trakcie wykonywania muzyki.

Podobne

Styl lateński
W stylu lateńskim dekoracje odzwierciedlały się w wyrobach rzemieślniczych, które służyły jako ozdoby strojów, ozdoby broni, ozdoby naczyń, czy też ozdoby rzeźb. Styl ten najdłużej był widoczny na Wyspach Brytyjskich. Styl międzynarodowy jest prądem rozwijającym się początkowo w Europie, a następnie w innych częściach świata. Styl międzynarodowy charakteryzował się między innymi: kształtowanie oraz definiowanie ograniczonej przestrzeni, regularność oraz zmodularyzowanie, asymetria rzutu budynku, brak dekoracji, abstrakcyjne malarstwo ścienne, jak również dzieła sztuki jako wyposażenie budynku. Styl ten rozwijał się w różnych fazach. Pierwszą fazą był okres wczesny, który miał miejsce w latach dwudziestych XX wieku. Styl międzynarodowy w tym okresie ograniczał się do krajów niemieckojęzycznych, Holandii oraz Francji. Kolejnym okresem tego stylu jest okres przybycia architektów-emigrantów do Stanów Zjednoczonych. Ta faza rozwoju przypada na lata trzydzieste XX wieku. Kolejną fazą był rozkwit tego stylu międzynarodowego, który przypadł na lata czterdzieste i pięćdziesiąte XX wieku. Ostatnią fazę był późny styl międzynarodowy, który...

Minimalizm
Minimalizm, czyli sztuka minimalna jest stylem rozwijającym się w sztuce w latach sześćdziesiątych XX wieku. Nurt ten dotyczył głównie plastyki, czyli dążył do ograniczenia środków plastycznych w dziele. W sztuce plastyczne operowano wówczas uproszczoną bryłą oraz podstawowymi kształtami takimi jak okrąg, trójkąt czy prostokąt, jak również gładkimi powierzchniami. Ponadto w stylu tym operowana wielkościami oraz skalą. Powstawała anonimowe prace, ponieważ wyeliminowano autorów z ich dzieł. Interpretacja dzieł minimalistycznych nasuwa następujące skojarzenia: spokój, medytacja, kontemplacja, cisza oraz bezruch. Główne idee tej sztuki kontynuowano w następujących kierunkach: konceptualizm, sztuka ziemi oraz mail art. Wśród głównych przedstawicieli minimalistycznych warto wymienić: Sol LeWitt, Robert Morris, Donald Judd, Carl Andre oraz Robert Duran. Minimalizm pojawia się także jako nurt w muzyce współczesnej. Nurt ten podobnie jak w przypadku sztuki plastycznej powstał w latach sześćdziesiątych XX wieku. Najważniejszymi założeniami tego stylu muzycznego była prostota w tworzeniu, prostota materiału melodycznego, przejrzystość w harmonii oraz redukcja materiału muzycznego....

Twórcy minimalizmu
Do twórców nurtu minimalistycznego w dziedzinie muzyki jazzowej oraz rockowej elektronicznej należą miedzy innymi: Tangerine Dream, Klaus Schulze oraz Ash Ra Tempel. W Polsce był to Tomasz Sikorski. Minimalizm przejawiał się także w literaturze. W literaturze styl ten charakteryzował się ekonomią słów oraz powierzchownością przekazu. Przekaz ten wskazywał na niezbędne do zrozumienia sytuacji przedstawianej konteksty. Autorzy minimalistycznych dzieł literackich operują prozaicznymi insynuacjami oraz ironicznymi podtekstami. Dzięki temu powstaje minimalistyczna epiczna całość. Bohaterowie minimalistycznych reprezentują przeciętnego człowieka. Minimalistyczne dzieła tworzą krótkie fabuły. W literaturze minimalizm pojawił się już w latach czterdziesty XX wieku i trwał do lat siedemdziesiątych. Wśród najbardziej znanych minimalistycznych pisarzy warto wymienić następujące nazwiska: Raymond Carver, Chuck Palahniuk, Bret Easton Ellis, Ernest Hemingway, Amy Hempel, Bobbie Ann Mason, Tobias Wolff, Grace Paley, Sandra Cisneros, Mary Robison, Frederick Barthelme oraz Alicia Erian. Ekspresjonizm jest natomiast stylem, który pojawia się w muzyce współczesnej. Ekspresjonizm oddawał wnętrze człowieka zbuntowanego,...

Ekspresjonizm
Okres ekspresjonizmu trwał w muzyce w latach od 1905 do 1925. Wśród najwybitniejszych twórców tego stylu warto wymienić: Aleksandr Nikołajewicz Skriabin, Arnold Schönberg, Alban Berg, Anton Webern, Bela Bartók oraz Mieczysław Karłowicz. Kolejnym muzycznym stylem jest freestyle, który jest rozpowszechniony przede wszystkim w kulturze hip-hopowej. Freestyle można nazwać inaczej improwizowaniem. Styl ten polega na rymowaniu bez żadnego przygotowania. Freesytle możemy podzielić na dwa rodzaje. Jednym z nich jest monologowe rymowanie o różnych rzeczach. Drugim rodzajem freestylu jest battlowanie się. Jest to poniżanie przeciwnika w nawiązaniu do wylosowanego wcześniej tematu. Kolejnym nurtem w muzyce jest imprezjonizm. Termin ten jest zapożyczony z francuskiego malarstwa drugiej połowy XIX wieku. Przedstawicielem tego stylu w muzyce był Claude Debussy. Impresjonizm był reakcją na muzykę klasyczną, romantyczną oraz wagnerowską. Styl ten charakteryzuje się efektami kolorystycznymi oraz harmonicznymi, ważna jest tutaj barwa instrumentów. Jest to muzyka programowa, która w efekcie powoduje początek rozkładu systemu dur-moll. Muzyka programowa...