Dodekafonia jest techniką kompozytorską, która rozwinęła się w muzyce współczesnej. Oparta jest na rozszerzonej gamie diatoniczne. Wśród najwybitniejszych przedstawicieli tego stylu warto wyróżnić następujące nazwiska: Alban Berg, Arnold Schonberg oraz Anton Webern. Do najważniejszych cech tego nurtu należą: odrzucenie tonalności, co jest przyczyną powstania głównych mocnych punktów, takich jak tonika, dominanta oraz medianta i brak powtarzalności dźwięków do czasu aż nie zostaną użyte wszystkie dźwięki skali w utworze. I tak każdej serii dwunastu dźwięków towarzyszy zestaw imterwałów, które znajdują się pomiędzy tymi dźwiękami. Ponadto ilość oraz jakoś interwałów ma wpływ na całość brzmienia utworu, to znaczy na harmonię oraz melodykę. Ponadto w tym przypadku muzyki można stworzyć dwa warianty jednego dzieła. Są to transpozycja oraz imitacja. Transpozycja polega na przyporządkowaniu serii interwałów na kolejnym dźwięku skali. W ten sposób powstanie nam jedenaście wariantów. Natomiast poprzez zastosowanie imitacji podczas seriami powstanie nam kilka transformacji. Imitacja ta przyjmuje formę lustrzanego odbicia albo w pionie albo w poziomie. I tak odbicie serii w pionie tworzy serię lustrzaną. Odczytanie serii od końca tworzy serię retrogradalną, a w przypadku obu transformacji, czyli serii retrogradalnej oraz lustrzanej powstaje nam seria inwersyjno-retrogonalna. Ponieważ tradycyjny zapis na pięciolinii oparty na znakach chromatycznych stał się niewystarczający do zapisywania dzieł, zaczęto wymyślać inne systemy zapisy muzycznego, które oparte były na liczbach.
Minimalizm
Minimalizm, czyli sztuka minimalna jest stylem rozwijającym się w sztuce w latach sześćdziesiątych XX wieku. Nurt ten dotyczył głównie plastyki, czyli dążył do ograniczenia środków plastycznych w dziele. W sztuce plastyczne operowano wówczas uproszczoną bryłą oraz podstawowymi kształtami takimi jak okrąg, trójkąt czy prostokąt, jak również gładkimi powierzchniami. Ponadto w stylu tym operowana wielkościami oraz skalą. Powstawała anonimowe prace, ponieważ wyeliminowano autorów z ich dzieł. Interpretacja dzieł minimalistycznych nasuwa następujące skojarzenia: spokój, medytacja, kontemplacja, cisza oraz bezruch. Główne idee tej sztuki kontynuowano w następujących kierunkach: konceptualizm, sztuka ziemi oraz mail art. Wśród głównych przedstawicieli minimalistycznych warto wymienić: Sol LeWitt, Robert Morris, Donald Judd, Carl Andre oraz Robert Duran. Minimalizm pojawia się także jako nurt w muzyce współczesnej. Nurt ten podobnie jak w przypadku sztuki plastycznej powstał w latach sześćdziesiątych XX wieku. Najważniejszymi założeniami tego stylu muzycznego była prostota w tworzeniu, prostota materiału melodycznego, przejrzystość w harmonii oraz redukcja materiału muzycznego....
Twórcy minimalizmu
Do twórców nurtu minimalistycznego w dziedzinie muzyki jazzowej oraz rockowej elektronicznej należą miedzy innymi: Tangerine Dream, Klaus Schulze oraz Ash Ra Tempel. W Polsce był to Tomasz Sikorski. Minimalizm przejawiał się także w literaturze. W literaturze styl ten charakteryzował się ekonomią słów oraz powierzchownością przekazu. Przekaz ten wskazywał na niezbędne do zrozumienia sytuacji przedstawianej konteksty. Autorzy minimalistycznych dzieł literackich operują prozaicznymi insynuacjami oraz ironicznymi podtekstami. Dzięki temu powstaje minimalistyczna epiczna całość. Bohaterowie minimalistycznych reprezentują przeciętnego człowieka. Minimalistyczne dzieła tworzą krótkie fabuły. W literaturze minimalizm pojawił się już w latach czterdziesty XX wieku i trwał do lat siedemdziesiątych. Wśród najbardziej znanych minimalistycznych pisarzy warto wymienić następujące nazwiska: Raymond Carver, Chuck Palahniuk, Bret Easton Ellis, Ernest Hemingway, Amy Hempel, Bobbie Ann Mason, Tobias Wolff, Grace Paley, Sandra Cisneros, Mary Robison, Frederick Barthelme oraz Alicia Erian. Ekspresjonizm jest natomiast stylem, który pojawia się w muzyce współczesnej. Ekspresjonizm oddawał wnętrze człowieka zbuntowanego,...
Ekspresjonizm
Okres ekspresjonizmu trwał w muzyce w latach od 1905 do 1925. Wśród najwybitniejszych twórców tego stylu warto wymienić: Aleksandr Nikołajewicz Skriabin, Arnold Schönberg, Alban Berg, Anton Webern, Bela Bartók oraz Mieczysław Karłowicz. Kolejnym muzycznym stylem jest freestyle, który jest rozpowszechniony przede wszystkim w kulturze hip-hopowej. Freestyle można nazwać inaczej improwizowaniem. Styl ten polega na rymowaniu bez żadnego przygotowania. Freesytle możemy podzielić na dwa rodzaje. Jednym z nich jest monologowe rymowanie o różnych rzeczach. Drugim rodzajem freestylu jest battlowanie się. Jest to poniżanie przeciwnika w nawiązaniu do wylosowanego wcześniej tematu. Kolejnym nurtem w muzyce jest imprezjonizm. Termin ten jest zapożyczony z francuskiego malarstwa drugiej połowy XIX wieku. Przedstawicielem tego stylu w muzyce był Claude Debussy. Impresjonizm był reakcją na muzykę klasyczną, romantyczną oraz wagnerowską. Styl ten charakteryzuje się efektami kolorystycznymi oraz harmonicznymi, ważna jest tutaj barwa instrumentów. Jest to muzyka programowa, która w efekcie powoduje początek rozkładu systemu dur-moll. Muzyka programowa...
Muzyka programowa
Termin muzyka programowa przede wszystkim stosowano do dzieł muzyki klasycznej. Wśród utworów muzyki programowej zaliczamy następujące: uwertury do oper, oratoriów oraz dramatów muzycznych, uwertury koncertowe, uwertury charakterystyczne oraz poematy symfoniczne. Muzyka taka była tworzona także na potrzeby baletu albo opery. Ponadto muzyką programową jest również muzyka filmowa. Muzyka popularna nie jest muzyką programową, ponieważ zawiera oprócz samej muzyki tekst piosenki. Niektóre popularne gatunki muzyczne mają jednakże cechy muzyki programowej. Są to: ambient, new age, space music, surf rock, jazz-rock, rock progresywny oraz art. Rock. Muzyka absolutna nie posiada treści pozamuzycznej. Taki typ muzyki jest utożsamiany z muzyką klasyczną. Art. Rock jest stylem muzyki rockowej, w której cechami charakterystycznymi są: różnorodność oraz wielowątkowość form muzycznych. Art. Roc został zapoczątkowany przez następujące zespoły muzyczne: Procol Harum, Pink Floyd, King Crimson, Genesis, Queen, Van der Graaf Generator, Yes oraz Camel. Później ten styl został kontynuowany przez takie zespoły, jak na przykład: Marillion, Galahad,...