Style w muzyce

Ekspresjonizm

Okres ekspresjonizmu trwał w muzyce w latach od 1905 do 1925. Wśród najwybitniejszych twórców tego stylu warto wymienić: Aleksandr Nikołajewicz Skriabin, Arnold Schönberg, Alban Berg, Anton Webern, Bela Bartók oraz Mieczysław Karłowicz. Kolejnym muzycznym stylem jest freestyle, który jest rozpowszechniony przede wszystkim w kulturze hip-hopowej. Freestyle można nazwać inaczej improwizowaniem. Styl ten polega na rymowaniu bez żadnego przygotowania. Freesytle możemy podzielić na dwa rodzaje. Jednym z nich jest monologowe rymowanie o różnych rzeczach. Drugim rodzajem freestylu jest battlowanie się. Jest to poniżanie przeciwnika w nawiązaniu do wylosowanego wcześniej tematu. Kolejnym nurtem w muzyce jest imprezjonizm. Termin ten jest zapożyczony z francuskiego malarstwa drugiej połowy XIX wieku. Przedstawicielem tego stylu w muzyce był Claude Debussy. Impresjonizm był reakcją na muzykę klasyczną, romantyczną oraz wagnerowską. Styl ten charakteryzuje się efektami kolorystycznymi oraz harmonicznymi, ważna jest tutaj barwa instrumentów. Jest to muzyka programowa, która w efekcie powoduje początek rozkładu systemu dur-moll. Muzyka programowa jest rodzajem muzyki, która przedstawia treść pozamuzyczną. Treść ta jest wskazana przez tytuł albo też program takiego utworu programowego. Przeciwieństwem muzyki programowej jest muzyka absolutna. Treścią takiej muzyki jest ciąg zdarzeń, ciąg sytuacji obrazów bądź też ciąg myśli. Celem muzyki programowej jest wywołanie skojarzeń słuchaczy, które są prowadzone w pewnym określonym kierunku.

Podobne

Pilaster
Pilaster jest elementem w architekturze wykorzystywanym w stylu Adamów. Pilaster jest elementem stawianym przy ścianie bądź też częściowo w nią wplatanym. Stanowi on płaski filar, który nieznacznie wystaje przed ścianę. Pilaster pełni dwie funkcję. Z jednej strony stanowi element konstrukcyjny jako podpora, a z drugiej strony pełni funkcję dekoracyjną przedstawiając w ten sposób rozczłonkowaną ścianę. Ponadto pilaster może stanowić część obramienia okna, drzwi lub bramy. W starożytności taki element wykorzystywany był głównie w architekturze starożytnego Rzymu. Pilaster składa się przede wszystkim z głowicy, trzonu, który może być albo gładki albo kanelowany oraz z bazy, jak również cokołu. W architekturze stosowano również pilastry zwielokrotnione, czyli takie, które ułożone były w tak zwaną wiązkę. Pilastry takie były nałożone na siebie. Medalion jest kolejnym elementem stosowanym w stylu Adamów. Jest to owalny lub też okrągły element dekoracyjny. Element ten jest umieszczany na fasadzie lub na ścianie wewnątrz pomieszczenia lub też na meblach. Wewnątrz...

Styl Adamów
Styl Adamów dotyczył wielu dziedzin związanych z budownictwem: projektów budynków, projektów wnętrz, meblarstwa, wyglądu kominków, dywanów, żyrandoli oraz wielu innych elementów wyposażenia. Budynki w takim stylu spotkamy w Londynie oraz w Edynburgu. Są to miejskie oraz wiejskie rezydencje arystokracji, jak również budynki publiczne. Ten styl rozpowszechnił się także w Stanach Zjednoczonych. Innym stylem działającym w sztuce był styl lateński. Jest to styl sztuki celtyckiej, który rozwinął się pod koniec VI wieku przed naszą erą i trwał do pierwszego wieku naszej ery. Styl ten możemy podzielić na kolejne style: styl wczesny, styl roślinny, styl plastyczny oraz na styl późny. Styl wczesny trwał od piątego do szóstego wieku przed naszą erą. Styl ten charakteryzuje się przede wszystkim motywami zaczerpniętymi ze sztuki etruskiej oraz ze sztuki greckiej. Są to dekoracje zoomorficzne oraz antropomorficzne. Styl roślinny przypada na czwarty oraz trzeci wiek przed naszą erą. Motywy dekoracyjne złożone były z kompozycji roślinnych oraz palmet,...

Styl lateński
W stylu lateńskim dekoracje odzwierciedlały się w wyrobach rzemieślniczych, które służyły jako ozdoby strojów, ozdoby broni, ozdoby naczyń, czy też ozdoby rzeźb. Styl ten najdłużej był widoczny na Wyspach Brytyjskich. Styl międzynarodowy jest prądem rozwijającym się początkowo w Europie, a następnie w innych częściach świata. Styl międzynarodowy charakteryzował się między innymi: kształtowanie oraz definiowanie ograniczonej przestrzeni, regularność oraz zmodularyzowanie, asymetria rzutu budynku, brak dekoracji, abstrakcyjne malarstwo ścienne, jak również dzieła sztuki jako wyposażenie budynku. Styl ten rozwijał się w różnych fazach. Pierwszą fazą był okres wczesny, który miał miejsce w latach dwudziestych XX wieku. Styl międzynarodowy w tym okresie ograniczał się do krajów niemieckojęzycznych, Holandii oraz Francji. Kolejnym okresem tego stylu jest okres przybycia architektów-emigrantów do Stanów Zjednoczonych. Ta faza rozwoju przypada na lata trzydzieste XX wieku. Kolejną fazą był rozkwit tego stylu międzynarodowego, który przypadł na lata czterdzieste i pięćdziesiąte XX wieku. Ostatnią fazę był późny styl międzynarodowy, który...

Minimalizm
Minimalizm, czyli sztuka minimalna jest stylem rozwijającym się w sztuce w latach sześćdziesiątych XX wieku. Nurt ten dotyczył głównie plastyki, czyli dążył do ograniczenia środków plastycznych w dziele. W sztuce plastyczne operowano wówczas uproszczoną bryłą oraz podstawowymi kształtami takimi jak okrąg, trójkąt czy prostokąt, jak również gładkimi powierzchniami. Ponadto w stylu tym operowana wielkościami oraz skalą. Powstawała anonimowe prace, ponieważ wyeliminowano autorów z ich dzieł. Interpretacja dzieł minimalistycznych nasuwa następujące skojarzenia: spokój, medytacja, kontemplacja, cisza oraz bezruch. Główne idee tej sztuki kontynuowano w następujących kierunkach: konceptualizm, sztuka ziemi oraz mail art. Wśród głównych przedstawicieli minimalistycznych warto wymienić: Sol LeWitt, Robert Morris, Donald Judd, Carl Andre oraz Robert Duran. Minimalizm pojawia się także jako nurt w muzyce współczesnej. Nurt ten podobnie jak w przypadku sztuki plastycznej powstał w latach sześćdziesiątych XX wieku. Najważniejszymi założeniami tego stylu muzycznego była prostota w tworzeniu, prostota materiału melodycznego, przejrzystość w harmonii oraz redukcja materiału muzycznego....