Muzykę ambientową tworzyli: The Orb, Future Sound of London, Aphex Twin, Banco de Gaia, Biosphere, Wolfram, Monolake, Air, William Orbit oraz Autechre. W muzyce ambientowej znajdziemy elementy techno, instrumenty elektroniczne, chorał gregoriański, śpiew humbaków, śpiew delfinów, kolaże zgiełku wielkich miast oraz dźwięki natury. Podgatunkiem tej muzyki jest dark ambient. Do wykonawców dark ambientu należą: Lustmord, Coil oraz Raison D'etre. Zjawiska pozamuzyczne w muzyce programowej można wyrażać na wiele sposobów. Może to być na przykład naśladowanie wrażeń słuchowych. Polega to na akustycznym naśladownictwie. Przykładem może być tutaj imitacja grzmotu w drugiej części Czterech pór roku Antonio Vivaldiego. Imitacja jest tutaj możliwa poprzez zagranie szesnastek w niskim rejestrze instrumentów smyczkowych. Innym przykładem może być imitacja grzmotu w czwartej części VI Symfonii F-dur op. 68 Ludwiga van Beethovena. Imitacja jest wykonana w następujący sposób: poprzez nakładanie się dysonujące dźwięków orkiestry symfonicznej oraz poprzez tremolo na kotłach w fortissimo. Tremolo jest rodzajem artykulacji, która w grze na instrumentach perkusyjnych, a przede wszystkim na werblu polega na uderzeniem każdej pałeczki szybko, przec co powstaje nam szereg powstających po sobie dźwięków. Przykładem imitacji śpiewu ptaków jest fragment drugiej części VI Symfonii F-dur op. 68 Ludwiga van Beethovena. Śpiew ptaków jest tutaj imitowany poprzez charakterystyczny rytm w metrum 6/8 oraz w tonacji B-dur. Specyficznego dźwięku dodają instrumenty dęte drewniane.
Neoklasycyzm
Do przedstawicieli stylu neoklasycznego w muzyce zaliczamy między innymi następujace nazwiska: Igor Strawiński, Bela Bartok, Paul Hindemith, Dymitr Szostakowicz, Sergiusz Prokofiew, Grażyna Bacewicz, Michał Spisak oraz Witold Lutosławski. Kolejnym stylem w muzyce jest surrealizm, który łączy w sobie muzykę współczesną, jazz oraz rock. Do cech charakterystycznych tego nurtu należą: swoboda, przypadkowość w doborze środków oraz treści oraz brak skrępowania. Przedsatwicielami tego nurtu są: surrealism.tk, The Cacophony Society oraz Nurse With Wound, a stylu tego używali: John Cage, Frank Zappa oraz Faust. Muzyka współczesna jest rodzajem muzyki, który jest aktualnie tworzony. Z muzyką współczesną kojarzą się następujące style: imresjonizm, ekspresjonizm, surrealizm, neoklasycyzm, witalizm, bruityzm, futuryzm, prymitywizm, muzyka dodekafoniczna, serializm, punktualizm, aleatoryzm, muzyka minimalistyczna, muzyka mikrotonowa, muzyka stochastyczna, sonoryzm, spektralizm, teatr instrumentalny, muzyka graficzna, happening, postmodernizm oraz muzyka elektroniczna, w skład której wchodzą muzyka konkretna oraz muzyka elektroniczna. Witalizm jest nurtem w muzyce. Inspirowany jest folklorem, czy obrzędami pogańskimi. Ważną rolę tutaj...
Bruityzm
Bruityzm jest stylem w muzyce, która posługuje się instrumentami, które to z kolei imitują wycie, warkot, trzask lub świst. Kolejnym nurtem jest prymitywizm. Styl ten jest kierunkiem w sztuce współczesnej i charakteryzuje się słabo rozwiniętą linią melodyczną. Do przedstawicieli tego gatunku możemy zaliczyć kolejno: Steve’a Roacha oraz Ambient Nights. Serializm jest kolejnym stylem w muzyce współczesnej. Styl ten wywodzi się z muzyki dodekafonicznej. Wszelkie aspekty tworzywa muzycznego, czyli rytm, dynamika oraz artykulacja są tutaj uporządkowane. Przedstawicielami tego nurtu są miedzy innymi: Pierre Boulez, Karlheinz Stockhausen oraz Luigi Nono. Muzyka konkretna natomiast wykorzystuje dźwięki instrumentów, śpiew oraz inne realne dźwięki, czyli dźwięki przyrody, odgłosy fabryczne, dźwięki ruchu ulicznego oraz przypadkowe głosy ludzkie. W celu uzyskania odpowiedniego efektu wszystkie te elementy poddane są preparowniu oraz miksowaniu. Muzyka w tym stylu jest przedstawiana w czystej formie albo też jest połączona z muzyką instrumentalną, z muzyką wokalną albo też z muzyką elektroniczną. Głównymi kompozytorami...
Styl aleatorystyczny
Twórcami nurtu aleatorystycznego byli: Pierre Boulez, Sylvano Bussotti, John Cage, Marek Jasiński, Witold Lutosławski, Karlheinz Stockhausen oraz Frank Zappa. Kolejnym stylem muzycznym jest muzyka mikrotonowa. Muzyka ta jest oparta na innej skali niż ta dwunastostopniowa. W tym stylu oktawa jest podzielona na większą lub mniejszą część interwałów. Interwały te są nierówne. Muzyka ta jest oparta na ćwierćtonach, a oktawa może być podzielona kolejno na: 13, 19, 22, 31, 53, 72 i tak dalej interwały. Każda skala ponadto posiada indywidualne zależności toniczne. Te zależności są typowe dla danego instrumentu. Jednym z twórców takiej muzyki jest Pierre Boulez. Sonoryzm jest natomiast kierunkiem typowym dla polskiej muzyki lat sześćdziesiątych XX wieku. Najważniejsze jest tutaj samo brzmienie, które wydobywa się w inny niż tradycyjny sposób z różnych instrumentów, czyli chodzi tutaj o skrobanie, skrzypienie czy też bębnienie. Dzięki temu nurtowi nastąpił rozwój techniki grania wielodźwięków na instrumentach dętych. Do twórców takiej muzyki należą: Krzysztof...
Styl sonorystyczny
Utwór sonorystyczny złożony jest z dwóch form. Jest to pomysł brzmieniowy, czyli pomysł kontrastujący oraz stopniowe narastanie do kulminacji, którą wykonuje cały zespół w maksymalnej dynamice. Przykładem może być tutaj Pasja św. Łukasza Krzysztofa Pendereckiego. Natomiast muzyka postmodernistyczna jest i formą muzyki, jak również jest stylem muzycznym. Styl ten charakteryzuje sztuka postmodernistyczna oraz elektyzm. Cechuje go ironia. Appening jest natomiast wydarzeniem, które posiada charakter artystyczny. Do głównych cech happeningu należą: bezpośredniość, otwartość, elementy improwizacji, aktywizacja widza, ekspresja twórcza, wprowadzenie akcji w czasie, otwarcie formuły dzieła oraz element amatorski. Happening powstał w wyniku wspólnej pracy artystów różnych dziedzin. Do głównych artystów happeningu należą: John Cage, Allan Kaprow, Wolf Vostell, Dick Higgins, George Brecht, Günter Brus, Otto Mühl, Robert Morris oraz Guerrilla Girls.Punktualizm jest innym stylem muzycznym. Określa on również technikę kompozytorską w muzyce współczesnej. W tym stylu dźwięk jest punktem wyjścia. Na utwór składa się zbiór różnych punktów, które różnią...