Pilaster jest elementem w architekturze wykorzystywanym w stylu Adamów. Pilaster jest elementem stawianym przy ścianie bądź też częściowo w nią wplatanym. Stanowi on płaski filar, który nieznacznie wystaje przed ścianę. Pilaster pełni dwie funkcję. Z jednej strony stanowi element konstrukcyjny jako podpora, a z drugiej strony pełni funkcję dekoracyjną przedstawiając w ten sposób rozczłonkowaną ścianę. Ponadto pilaster może stanowić część obramienia okna, drzwi lub bramy. W starożytności taki element wykorzystywany był głównie w architekturze starożytnego Rzymu. Pilaster składa się przede wszystkim z głowicy, trzonu, który może być albo gładki albo kanelowany oraz z bazy, jak również cokołu. W architekturze stosowano również pilastry zwielokrotnione, czyli takie, które ułożone były w tak zwaną wiązkę. Pilastry takie były nałożone na siebie. Medalion jest kolejnym elementem stosowanym w stylu Adamów. Jest to owalny lub też okrągły element dekoracyjny. Element ten jest umieszczany na fasadzie lub na ścianie wewnątrz pomieszczenia lub też na meblach. Wewnątrz medalionu znajdowała się płaskorzeźba albo obraz. Kolejnym elementem tego stylu jest palmeta. Jest to dekoracyjny motyw, który posiada kształt liści apalmy, który jest ułożony stylistycznie. Motyw ten przejawiał się już w starożytnej Grecji. Ten element stosuje się przede wszystkim w polichromiach, zwieńczeniach stel oraz w attykach. Braca, którzy zapoczątkowali styl Adamów zajmowali się nie tylko projektowaniem budowli, ale również ich wystrojem oraz wyposażeniem wnętrz.
Zjawiska pozamuzyczne
Zjawisko pozamuzyczne w stylu muzyki programowej można przedstawić za pomocą dźwięków. Symbolika ta polega na analogii. Analogia ruchu polega na: szybkim albo wolnym tempie, czyli chodzi tu o bieg lub zatrzymanie albo szybko lub wolno, crescendo albo diminuendo, czyli chodzi tu o zbliżanie lub oddalanie oraz wysoki lub niski rejestr, czyli chodzi tutaj o ruch w górę lub o ruch w dół. Analogia położenia polega na albo głośnej lub cichej dynamice, czyli na bliskości lub dali albo na wysokim lub niskim rejestrze, czyli wysoko lub nisko. Natomiast analogia światła polega na wysokim albo niskim rejestrze, czyli chodzi tutaj o jasno lub ciemno. Zjawiska pozamuzyczne można także przedstawić za pomocą uczuć oraz nastrojów i jest to najbardziej typowe dla muzyki, jeśli chodzi o środek wyrazu. Przykładem może być tutaj nastrój oraz odczucia w drugiej części Obrazków z wystawy Modesta Mudorgskiego. Słyszymy tutaj melancholijną oraz smutną melodię. System dur-mol, który jest wykorzystywany...
Neoklasycyzm
Do przedstawicieli stylu neoklasycznego w muzyce zaliczamy między innymi następujace nazwiska: Igor Strawiński, Bela Bartok, Paul Hindemith, Dymitr Szostakowicz, Sergiusz Prokofiew, Grażyna Bacewicz, Michał Spisak oraz Witold Lutosławski. Kolejnym stylem w muzyce jest surrealizm, który łączy w sobie muzykę współczesną, jazz oraz rock. Do cech charakterystycznych tego nurtu należą: swoboda, przypadkowość w doborze środków oraz treści oraz brak skrępowania. Przedsatwicielami tego nurtu są: surrealism.tk, The Cacophony Society oraz Nurse With Wound, a stylu tego używali: John Cage, Frank Zappa oraz Faust. Muzyka współczesna jest rodzajem muzyki, który jest aktualnie tworzony. Z muzyką współczesną kojarzą się następujące style: imresjonizm, ekspresjonizm, surrealizm, neoklasycyzm, witalizm, bruityzm, futuryzm, prymitywizm, muzyka dodekafoniczna, serializm, punktualizm, aleatoryzm, muzyka minimalistyczna, muzyka mikrotonowa, muzyka stochastyczna, sonoryzm, spektralizm, teatr instrumentalny, muzyka graficzna, happening, postmodernizm oraz muzyka elektroniczna, w skład której wchodzą muzyka konkretna oraz muzyka elektroniczna. Witalizm jest nurtem w muzyce. Inspirowany jest folklorem, czy obrzędami pogańskimi. Ważną rolę tutaj...
Bruityzm
Bruityzm jest stylem w muzyce, która posługuje się instrumentami, które to z kolei imitują wycie, warkot, trzask lub świst. Kolejnym nurtem jest prymitywizm. Styl ten jest kierunkiem w sztuce współczesnej i charakteryzuje się słabo rozwiniętą linią melodyczną. Do przedstawicieli tego gatunku możemy zaliczyć kolejno: Steve’a Roacha oraz Ambient Nights. Serializm jest kolejnym stylem w muzyce współczesnej. Styl ten wywodzi się z muzyki dodekafonicznej. Wszelkie aspekty tworzywa muzycznego, czyli rytm, dynamika oraz artykulacja są tutaj uporządkowane. Przedstawicielami tego nurtu są miedzy innymi: Pierre Boulez, Karlheinz Stockhausen oraz Luigi Nono. Muzyka konkretna natomiast wykorzystuje dźwięki instrumentów, śpiew oraz inne realne dźwięki, czyli dźwięki przyrody, odgłosy fabryczne, dźwięki ruchu ulicznego oraz przypadkowe głosy ludzkie. W celu uzyskania odpowiedniego efektu wszystkie te elementy poddane są preparowniu oraz miksowaniu. Muzyka w tym stylu jest przedstawiana w czystej formie albo też jest połączona z muzyką instrumentalną, z muzyką wokalną albo też z muzyką elektroniczną. Głównymi kompozytorami...
Styl aleatorystyczny
Twórcami nurtu aleatorystycznego byli: Pierre Boulez, Sylvano Bussotti, John Cage, Marek Jasiński, Witold Lutosławski, Karlheinz Stockhausen oraz Frank Zappa. Kolejnym stylem muzycznym jest muzyka mikrotonowa. Muzyka ta jest oparta na innej skali niż ta dwunastostopniowa. W tym stylu oktawa jest podzielona na większą lub mniejszą część interwałów. Interwały te są nierówne. Muzyka ta jest oparta na ćwierćtonach, a oktawa może być podzielona kolejno na: 13, 19, 22, 31, 53, 72 i tak dalej interwały. Każda skala ponadto posiada indywidualne zależności toniczne. Te zależności są typowe dla danego instrumentu. Jednym z twórców takiej muzyki jest Pierre Boulez. Sonoryzm jest natomiast kierunkiem typowym dla polskiej muzyki lat sześćdziesiątych XX wieku. Najważniejsze jest tutaj samo brzmienie, które wydobywa się w inny niż tradycyjny sposób z różnych instrumentów, czyli chodzi tutaj o skrobanie, skrzypienie czy też bębnienie. Dzięki temu nurtowi nastąpił rozwój techniki grania wielodźwięków na instrumentach dętych. Do twórców takiej muzyki należą: Krzysztof...